یک
باستان شناس آمریکایی به نام پاتریک مک گاورن به دنبال پژوهش های دامنه دار
خود در باره چگونگی کشف الکل به نتایج جالبی دست یافته که این امر به لحاظ
تاریخی برای ما ایرانیان می تواند بسیار جالب باشد. به و یژه آن که در
یافته های این دانشمند امریکایی آمده است که ایرانیان ۵۵۰۰ سال قبل آبجو می
ساخته اند. خبر زیر از سایت دوچه وله که خود از نوشته یک پژوهشگر به نام
فرانک تادئوس در اشپیگل آنلاین استفاده کرده، اخذ شده است:
تولید شراب و آبجو در ایران
مک‌گاورن در تپه حاجی فیروز در شمال غربی ایران نیز قفسه‌های شراب پیدا کرده که مربوط به دوران ماقبل تاریخ است. در آنجا شراب را در ظروف در بسته، به طوری که هوا وارد آن نشود، نگهداری می‌کردند. ظاهرا ساکنین آن دهکده به عنوان مزه نیز از پسته استفاده می‌کردند. مک‌گاورن و هیئت تحقیقاتی‌اش تقریبا در همه آشپزخانه‌های آن دهکده به بقایای ظروفی که در آن شراب را نگه می‌داشتند، برخورده‌اند. مک گاورن بر این باور است که نوشیدن الکل در آن منطقه، امتیاز ویژه مرفهین نبوده و همه مردان و زنان الکل می‌نوشیده‌اند.
مک گاورن همچنین در گودین تپه در ایران با اولین منبع آبجو، که مربوط به ۵۵۰۰ سال پیش است، روبرو شده است. هنگام درست کردن آبجو، سنگ‌هایی هم شکل می‌گیرند که باید آن را از آبجو جدا کرد. ولی ظروفی که در آن زمان در گودین تپه در آن آبجو درست می‌کردند، طوری ساخته شده بود که در حین ریختن آبجو سنگ‌ها بیرون نریزند.
اشپیگل آنلاین می‌نویسد که جالب است که کشوری که امروزه در آن نوشیدن مشروب ممنوع است و مجازات به همراه دارد، جزو قدیمی‌ترین تولیدکنندگان نوشیدنی‌های الکلی بوده است.
مک‌گاورن در تپه حاجی فیروز در شمال غربی ایران نیز قفسه‌های شراب پیدا کرده که مربوط به دوران ماقبل تاریخ است. در آنجا شراب را در ظروف در بسته، به طوری که هوا وارد آن نشود، نگهداری می‌کردند. ظاهرا ساکنین آن دهکده به عنوان مزه نیز از پسته استفاده می‌کردند. مک‌گاورن و هیئت تحقیقاتی‌اش تقریبا در همه آشپزخانه‌های آن دهکده به بقایای ظروفی که در آن شراب را نگه می‌داشتند، برخورده‌اند. مک گاورن بر این باور است که نوشیدن الکل در آن منطقه، امتیاز ویژه مرفهین نبوده و همه مردان و زنان الکل می‌نوشیده‌اند.
مک گاورن همچنین در گودین تپه در ایران با اولین منبع آبجو، که مربوط به ۵۵۰۰ سال پیش است، روبرو شده است. هنگام درست کردن آبجو، سنگ‌هایی هم شکل می‌گیرند که باید آن را از آبجو جدا کرد. ولی ظروفی که در آن زمان در گودین تپه در آن آبجو درست می‌کردند، طوری ساخته شده بود که در حین ریختن آبجو سنگ‌ها بیرون نریزند.
اشپیگل آنلاین می‌نویسد که جالب است که کشوری که امروزه در آن نوشیدن مشروب ممنوع است و مجازات به همراه دارد، جزو قدیمی‌ترین تولیدکنندگان نوشیدنی‌های الکلی بوده است.
چینی ها ۹ هزار سال قبل الکل و ایرانیان ۵هزار و پانصد سال پیش آبجو و شراب تولید می کردند.
چگونه الکل کشف شد
به احتمال زیاد نه سیب، که تعدادی انجیر گندیده عامل
گمراه شدن انسان بوده است. انسانی در عصر ماقبل تاریخ انجیر گندیده‌ای را
از زمین برداشته و آن را به دهان گذاشته است. مزه تلخ و شیرینی در دهانش
پخش و بعد الکل وارد خونش شده است. از آن پس مغزش پیام جدیدی را ارسال
می‌کند و خواهان الکل بیشتر می‌شود!
اولین برخوردهای انسان با الکل در میوه‌های گندیده باید به طور اتفاقی صورت گرفته باشد. پاتریک مک‌گاورن، باستان شناس آمریکایی، بر این عقیده است که انسان بعد از اینکه با تاثیرات الکل آشنا شد، همه سعی خود را به کار گرفت تا بتواند آن را تولید کند و به طور مرتب بنوشد.
اولین نوشیدنی‌های الکلی
تمایل به نوشیدن الکل بسیار زودتر از آنی شکل گرفته که تاکنون حدس زده می‌شد. مک گاورن در تحقیقات خود به نتایج جدیدی رسیده است. او کشف کرده است که در عصر هجر حدود ۹ هزار سال پیش ساکنین دهی در چین نوعی نوشیدنی با ۱۰ درصد الکل درست می‌کردند. این نوشیدنی که به انگلیسی به آن مید (Mead) و در آلمانی مت (Met) می‌گویند، عمدتا از عسل و آب درست می‌شود. در آلمانی اصطلاح دیگری هم به کار می‌رود که ترجمه آن "شراب عسل" می‌شود.
مک گاورن در ظروفی که از آن زمان به جا مانده، ذرات اسید تارتاریک و موم عسل پیدا کرده است. او در زمینه تشخیص بقایای الکل در اشیای مربوط به دوران ماقبل تاریخ تخصص و شهرت جهانی دارد. ظاهرا چینی‌ها در آن دوران با میوه و عسل نوشیدنی‌های الکلی درست می‌کرده‌اند.
تولید الکل با برنج جویده شده
علاوه بر این‌ها مشخص شده است که چینی‌ها برای ساختن الکل از برنج وحشی نیز استفاده می‌کرده‌اند. حدس زده می‌شود که در دوران ماقبل تاریخ، که انسانها از علم شیمی چیزی نمی‌دانستند، برنج را می‌جویدند و آن را در دهان خود برای مدتی نگه می‌داشتند تا نشاسته آن توسط بزاق دهان تبدیل به قند مالت شود. بعد برنج جویده شده را به مواد دیگر اضافه می‌کردند.
از نظر مک‌گاورن الکل به انسانها کمک می‌کرده تا در شرایط سخت آن دوران زندگی راحت‌تری داشته باشند. برای همین هم در دوران نوسنگی تولید ابتدایی نوشیدنی‌های الکلی در مناطق مختلف دنیا رواج یافت.
اولین برخوردهای انسان با الکل در میوه‌های گندیده باید به طور اتفاقی صورت گرفته باشد. پاتریک مک‌گاورن، باستان شناس آمریکایی، بر این عقیده است که انسان بعد از اینکه با تاثیرات الکل آشنا شد، همه سعی خود را به کار گرفت تا بتواند آن را تولید کند و به طور مرتب بنوشد.
اولین نوشیدنی‌های الکلی
تمایل به نوشیدن الکل بسیار زودتر از آنی شکل گرفته که تاکنون حدس زده می‌شد. مک گاورن در تحقیقات خود به نتایج جدیدی رسیده است. او کشف کرده است که در عصر هجر حدود ۹ هزار سال پیش ساکنین دهی در چین نوعی نوشیدنی با ۱۰ درصد الکل درست می‌کردند. این نوشیدنی که به انگلیسی به آن مید (Mead) و در آلمانی مت (Met) می‌گویند، عمدتا از عسل و آب درست می‌شود. در آلمانی اصطلاح دیگری هم به کار می‌رود که ترجمه آن "شراب عسل" می‌شود.
مک گاورن در ظروفی که از آن زمان به جا مانده، ذرات اسید تارتاریک و موم عسل پیدا کرده است. او در زمینه تشخیص بقایای الکل در اشیای مربوط به دوران ماقبل تاریخ تخصص و شهرت جهانی دارد. ظاهرا چینی‌ها در آن دوران با میوه و عسل نوشیدنی‌های الکلی درست می‌کرده‌اند.
تولید الکل با برنج جویده شده
علاوه بر این‌ها مشخص شده است که چینی‌ها برای ساختن الکل از برنج وحشی نیز استفاده می‌کرده‌اند. حدس زده می‌شود که در دوران ماقبل تاریخ، که انسانها از علم شیمی چیزی نمی‌دانستند، برنج را می‌جویدند و آن را در دهان خود برای مدتی نگه می‌داشتند تا نشاسته آن توسط بزاق دهان تبدیل به قند مالت شود. بعد برنج جویده شده را به مواد دیگر اضافه می‌کردند.
از نظر مک‌گاورن الکل به انسانها کمک می‌کرده تا در شرایط سخت آن دوران زندگی راحت‌تری داشته باشند. برای همین هم در دوران نوسنگی تولید ابتدایی نوشیدنی‌های الکلی در مناطق مختلف دنیا رواج یافت.
No comments:
Post a Comment