تاریخچه شراب

ایرانی ها نخستین ملتی در جهان هستند که از انگور، شراب درست کردند. با توجه به حفاری هایی که در منطقه حاجی فیروز تپه در دامنه کوه های زاگرس واقع در استان آذربایجان غربی صورت گرفته، کوزه هایی یافت شده که در آن اثرات شراب وجود داشته که تاریخ آن به بیش از 7000 سال پیش از میلاد مسیح باز می گردد. ـ در افسانه ها آمده در زمان پادشاهی جمشید، او یکی از زنان حرمسرای خود را اخراج می کند. او که بسیار افسرده و مایوس بوده، به انبار پادشاه می رود و ظرفی که روی آن نوشته شده بوده زهر، که در واقع انگور مانده و فاسد بوده را می نوشد. بعد از مدتی متوجه می شود که نه تنها مسموم نشده، بلکه احساس نشاط می کند و حس روحانی و معنوی دارد. کشف خود را نزد پادشاه می برد و او به حدی شیفته این شراب می شود که نه تنها آن زن را می بخشد، بلکه دستور می دهد تمام انگور های پرسپولیس به شرابگیری اختصاص یابند. ـ در ادبیات پارسی هم همیشه از شراب به نیکی یاد شده و آن را با عنواینی چون: می، باده، نبیذ، سیکی، سهبا (صهبا)، مُل نامیده اند. البته تاریخچه شراب به گونه دیگری نیز نقل شده است. درمورد شراب حکایات زیادی بر زبانها جاریست اما جالب ترین آن این است که روزی پادشاهی قصد مجازات یکی از خائنین به خود راداشته و برای او اشد مجازات یعنی مرگ را درنظر میگیرد اما روش مرگ خوراندن سم به فرد خائن در نظر گرفته میشود . یکی از ملازم درابار به اطلاع پادشاه میرساند که ظرفی پر از انگور گندینده در اختیار دارد که چنانکه از ظاهر محتوای ظرف پیداست حاوی سمیست که میتواند فیلی را در دم بکشد (انگور درون ظرف بدلیل تخمیر و و جود کپک به شراب تبدیل شده بود ) پادشاه نیز دستور میدهد که آن سم را به مجرم بخورانند .پس ازچند لحظه متوجه میشوند که نتنها فرد از پای در نیامد بلکه حالت عجیبی از جسارت و مسرت در وی پدید آمد و اثری از آن ترس از مرگ و پادشاه در وی نمانده وبا حالتی عجیب سخن میگوید و به پایکوبی و شادمانی میپردازد . این شد که پادشاه دستور داد ازآن سم به صاحب ظرف نیز بخورانند و نتیجه همان شد .سپس پادشاه دستور داد که طرز تهیه آن سم را به ملازم درباری بیاموزند .و کم کم این روش تکامل یافت و امروزه شاهد تولید انواع مختلفی از مشروبات هستیم .